اولین دیدارم با علی حاتمی در دفتر پیام بود. هم او و هم عباس کیارستمی و هم گروه دیگری از دوستان در دفتر ما فیلم تبلیغاتی می ساختند. وقتی فیلم یک دقیقه ای تبلیغاتی علی حاتمی درباره لبنیات را دیدم خیلی از این طرز نگاه او خوشم آمد. معمولا با دید غربی به چنین سوژه هایی نگاه می شود و حال آنکه علی حاتمی روایت شرقی برای روایت فیلمش در نظر گرفته بود. در نگاه اول علی انسان محجوبی به نظرم آمد. وقتی مختصر آشنایی با او پیداکردم به او پیشنهاد دادم برایم سناریو بنویسد. او در همان برخوردهای اول جاذبه و صمیمیت غریبی داشت به طوری که آدم ناخودآگاه در مدار او قرار می گرفت. هر روز بر میزان رابطه ما افزوده می شد