دانشمندان وضعیت بارداری بسیاری از حیوانات از جمله سمندر، ماهی و موش (به جز انسان) را در فضا مورد مطالعه قرار داده اند. تاکنون بیش از 60زن به فضا سفر کرده اند، اما هیچ یک از آنها در طول سفر باردار نبوده اند؛ چه رسد به این که بخواهند در جایی که جاذبه وجود ندارد، فرزندی به دنیا بیاورند. اما با توجه به ایده های مربوط به ایجاد شهرهایی در سیاره مریخ در آینده، این فرصت خوبی است که روزی انسان ها جایی در ورای زمین متولد شوند. این موضوع سوالات جالبی را مطرح می کند. این که وضع حمل در شرایط جاذبه صفر چگونه خواهد بود؟ شرایط نوزادان چگونه خواهد بود؟ شرایط تولد در فضا چقدر با زمین می تواند متفاوت باشد؟

مهم ترین تفاوت، کم بودن جاذبه محیط است، زیرا بدون کمک نیروی کشش زمین ممکن است هنگام فشار آوردن نوزاد برای خروج از بدن مادر، برای مادر مشکلات بیشتری ایجاد شود. به علاوه اگر روزی زنان برای همیشه در فضا زندگی کنند، برخی از خطرات بارداری برایشان بسیار بیشتر از زمین خواهد بود.

به عنوان مثال بدون جاذبه زمین، استخوان های مادر تراکم خود را از دست خواهد داد. مطالعات نشان داده فضانوردان هنگامی که در فضا هستند در هر ماه یک تا 2درصد از تراکم استخوان خود را از دست می دهند. این موضوع در مورد زایمان مهم است؛ زیرا در این روند لگن خاصره مادر می تواند دچار شکستگی شود. در حقیقت پزشکان توصیه می کنند زنانی که دارای استخوان های ضعیف و شکننده هستند از زایمان طبیعی پرهیز کنند. به این معنا که زایمان در فضا به روش های دیگر می تواند باشد و منجر به افزایش اعتماد به زایمان زنانی خواهد شد که در فضا زندگی خواهند کرد.

ما می دانیم نحوه زایمان مادر بر ساختمان بدن ما اثرگذار است. به عنوان مثال اندازه سر نوزاد با توجه به اندازه مجرای خروجی جنین حین تولد در بدن مادر محدود می شود. بررسی ها نشان می دهد به کارگیری روش های خاص زایمان در فضا که ممکن است لزوما به روش طبیعی نباشد، منجر به بزرگ تر شدن سر در نوزادان نسل بعدی خواهد شد.

ولی سرهای بزرگ تر در این نوزادان تنها تغییر عمده نخواهد بود. آنها همچنین ممکن است با تغییر رنگ پوست مواجه شوند. علتش این است که بدن انسان در فضا محافظت کمتری در برابر اشعه های مضر فضایی مانند پرتوهای کیهانی دارد. بنابراین برای مقابله با آن، ممکن است نوع جدیدی از رنگدانه های پوستی رشد کند (مانند رنگدانه ملانین که در حال حاضر پوست ما را در زمین از اثرات زیانبار پرتوهای فرابنفش خورشید محافظت می کند) که پوست نوزادان متولدشده در فضا را از آسیب پرتوهای کیهانی حفظ می کند. این می تواند به این معنی باشد که نسل های آینده که در ورای زمین زندگی خواهند کرد، رنگ پوست متفاوتی داشته باشند. بدن انسان هر چه ملانین بیشتری داشته باشد، رنگ پوستش تیره تر است. بنابراین برخی دانشمندان پیش بینی می کنند افرادی که در فضا زندگی می کنند، ممکن است با گذشت زمان رنگ پوست شان تیره تر شود. اما این تغییرات ممکن است قرن ها یا هزاران سال طول بکشد. تا آن موقع زنان نسل های زیادی را در فضا به دنیا می آورند. بر اساس پیش بینی دانشمندان، افرادی که در فضا متولد شوند و در آنجا زندگی کنند می توانند به قدر کافی نسبت به مردم روی زمین متفاوت باشند، زیرا آنها می توانند تشکیل گونه های دیگری از انسان ها را کم کم پی ریزی کنند.

به گفته محققان، در حال حاضر ما فقط به یک زن بسیار شجاع نیاز داریم تا مسیر تولد انسان را در جایی ماورای سیاره زمین محقق کند!