تاثیر کودتای 28 مرداد بر فرم و محتوای ادبیات معاصر فارسی، سوژه مهم و موسعی است جامع ژانرهای مختلف ادبی؛ با این وجود غالب اظهارنظرها در این باب ناظر بر آثار شاعران بعد از کودتاست. شاید چون شعر نه تنها صورت اولی ادبی روزگار بود، بلکه به یمن بیان در لفافه و نمادینش در انسداد تاریخی حاکم بر فضای ایران دهه 30 جایگاهی منحصر به فرد بین هنرها داشت. این به معنای نفی کارکرد ادبیات قصوی در سال های بعد از 32 نیست و کارنامه نویسندگانی چون گلستان، صادقی، ساعدی، آل احمد و دیگران این را به خوبی نشان می دهد؛ ولی برای قاطبه خوانندگان ادبیات در آن سال ها این شعر بود که چون آینه ای رودرروی شان قرار می گرفت تا خود را در آن ببینند و البته نسبت خود را با آنچه پیرامون شان جریان داشت.