بسیار پیش آمده که یک مادر برای درمان دیابت به من مراجعه کرده است و من پس از مداوای او به فرزندش که همراه او آمده رو کرده ام و گفته ام: شما هم اضافه وزن زیادی دارید و با داشتن مادر دیابتی در صورتی که از خطر دور نشوی دیر یا زود به دیابت مبتلا می شوید و این غیرقابل اجتناب است.  جالب این است که بیشتر مادران به جای استقبال از این اعلام خطر و پرداختن به راه چاره از حقیقت فرار می کنند و به من اجازه نمی دهند در مورد روش هایی که باید این بیماری را از فرزندشان دور کنم، صحبت کنم! در بحث قبلی مرحله اول ابتلا به دیابت را توضیح دادم: یک نوجوان که زیاد غذا می خورد، متحمل استرس روحی است و به دلایل زیادی از فعالیت بدنی فرار می کند و آرام آرام اضافه وزن پیدا می کند. در این مرحله آزمایش ها چیزی را نشان نمی دهد و برای راه حل این موارد را برشمردم: تغذیه مناسب و اجتناب از پرخوری تفریحات سالم و کاهش استرس های تحصیلی و اجتماعی داشتن روزانه دو تا سه ساعت فعالیت بدنی ملایم و حداقل 45 دقیقه ورزش متوسط تا سنگین به دفعات سه تا چهار بار درهفته تناسب اندام و داشتن عضله کافی.

مرحله دوم ابتلا به دیابت تیپ 2 زمانی شروع می شود که چند سال عوامل اصلی خطر چهارگانه شامل استرس، پرخوری و بدخوری، نداشتن ورزش کافی و اضافه وزن وجود دارد.

حالا فرد به سنین جوانی رسیده است. از بی حالی و کم انرژی بودن شکایت دارد. در این حال وقتی خون را آزمایش می کنیم، قند خون کمی بالا رفته، ولی هنوز روی مرز و نزدیک به صد است، چربی های خون متعادل نیستند و اگر مقدار انسولین موجود در خون را اندازه بگیریم بالاتر از  حد طبیعی است.

البته این مورد آخر جزو آزمایش های معمول نیست. مهم ترین چیزی که در معاینه این جوان می بینیم زیاد بودن دور کمر است و نسبت دور کمر به دور باسن زیادتر از حد سلامت است. اینها به ما می گویند این جوان در مرحله دوم شروع دیابت تیپ 2 است.

خبر خوب این که این جوان هنوز در مرحله قابل برگشت است، یعنی با رعایت پنج راه حل گفته شده دوباره سلامت کافی را به دست خواهد آورد.