این روزها در ششمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم حاج اسماعیل حیدری قرار داریم. او یکی از بازماندگان قافله شهدا در دوران دفاع مقدس بود که گمشده خود را دو دهه بعد، در راه دفاع از حرم حضرت زینب (س) دریافت کرد.

اسماعیل حیدری دوم اسفند 1347 در شهر آمل متولد شد. وی همزمان با آغاز جنگ تحمیلی با وجود سن بسیار پایین اما به جبهه شتافت و در دو عملیات کربلای 4 و 5 نیز حضور یافت و به مقام جانبازی نائل آمد. او در دوران نوجوانی عضو گروه سرود مدرسه شان بود و یک بار نزد امام خمینی(ره) نیز به اجرای سرود پرداخته بود. شهید حیدری در سال 1366 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و پس از جنگ، ادامه تحصیل داد. وی تحصیلات خود را در رشته علوم اجتماعی در مقطع کارشناسی و در رشته اطلاعات استراتژیک در مقطع کارشناسی ارشد ادامه داد. حرفه وی نیز تدریس دروس نظامی بود. این شهید در سال 1391 و مدتی پس از شروع فتنه تکفیری ها در سوریه به طور داوطلبانه به آن کشور عزیمت کرد. وی سرانجام 28 مرداد سال 1392 شهد شهادت را نوشید. شهادت وی بازتاب گسترده ای در رسانه های جهانی داشت. چرا که وی از نخستین مستشارات نظامی ایران در سوریه بود که پرچم مدافعان حرم را بالا برد.

شهید مدافع حرم سردار حاج اسماعیل حیدری در بخشی از وصیت نامه اش نوشته است: «من از خداوند شهادت را زمانی که در مقابل اسرائیل یعنی در مقابل دشمن حقیقی ما، می جنگیم، می خواهم، ان شاء الله».