نخستین وظیفه دولت مرکزی در بخش مسکن برنامه ریزی و تدوین خط مشی است. خط مشی سازی چهار مرحله دارد که عبارتند از برنامه ریزی، تصویب و قانونی کردن، تدوین و تنظیم مقررات و در نهایت تامین منابع مالی. با فرض چنین وظایفی برای دولت، توجه به این نکته ضروری به نظر می رسد که در عصر جدید وظایف و مسوولیت ها کاملا احصا شده است و همین احصای وظایف به ما می گوید که تجربه جهانی و ایران حاکی از آن است که دولت شریک خوب، تاجر خوب و مالک خوبی نبوده؛ بلکه دولت داور ناظر خوبی است. در رقابت بین گروه ها، سیاست عمومی داوری و نظارت را به دولت سپرده تا گروه های جامعه از آسیب رقابت ها مصون باشند. از این رو اقدامات عمومی