این هم یکی دیگر از آن اتفاقات است که نمونه اش شاید فقط در ایران باشد. حمید با وفا، سرمربی تیم ملی جوانان فرنگی ایران یکی از قهرمان هایی بود که تقریبا 15 سال قبل به همراه تعدادی از قهرمانان ورزشی با دستور رئیس جمهور وقت به استخدام شرکت نفت درآمد. نکته اینجاست که باوفا به دلیل حضورش در کشتی (در قالب مربی و سرمربی) کمتر فرصت حضور در اداره را داشته و به همین دلیل حالا خبر رسیده که او در آستانه اخراج از شرکت نفت قرار گرفته است. البته شاید خیلی ها هم حق را به شرکت نفت بدهند، اما خب با وفا یک قهرمان بوده و استخدامش در این شرکت در قالب سرمربی کشتی بوده است. خودش در این مورد حرف های زیادی دارد که بزند.

خودم هم دیگر خسته شده ام. متاسفانه تفکر دوستان این است که ما در تیم ملی کاری نمی کنیم  و همین طور برای خودمان می چرخیم. دوستان احتمالا نمی دانند که کار در تیم ملی شبانه روزی است. باید زحمات زیادی کشید تا یک ورزشکار روی سکو برود. من چهارده پانزده سال کشتی گرفته ام و هفت هشت سال است که مربیگری می کنم. در همین سیستم و نظام، در تیم ملی برای اهتزاز پرچم کشورمان تلاش می کنم. چند سال است که حقوقی از شرکت نفت به ما نمی دهند و در کنارش هر چند وقت یکبار با نامه تهدید به اخراج هم مواجه می شویم.

چرا. هم رسول خادم و هم علیرضا دبیر بارها پیگیر بوده اند. چند سال قبل هم به دلیل حضور در اردوی تیم ملی اخراج شدم که تعهد گرفتند و به کارم برگشتم. البته من فقط این مشکل را ندارم. همه مربیان شرکت نفت چنین مشکلی را دارند. جالب اینجاست که بلافاصله بعد از این که به استونی رسیدیم، در روز وزن کشی، با روشن کردن موبایلم، نامه تهدید به اخراج شرکت نفت را دریافت کردم که بعد از رسیدن به ایران، در کمیته تخلفات حضور پیدا کنم. آیا کار کردن برای تیم ملی مشکلی دارد؟ ما که کارمان را آنجا می کنیم خب اجازه بدهند به تیم ملی هم خدمت کنیم.