در قرن بیست ویکم، مغزپژوهی مدرن، بر ارزش محوری بدن نه تنها در عرصه بیولوژیک، بلکه در گیرودار تجربیات خانوادگی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز تاکید دارد. این بدن مادر است که اولین محیط زندگی ما انسان هاست. به عبارت دیگر این مشخصات بیولوژیک بدن مادر است که محیط اولیه زندگی را از وقتی که مغز پیدا می کنیم، برای همه ما انسان ها تشکیل می کند. در رحم مادر است که از طریق پوست خود لمس می کنیم، با گوش خود می شنویم و با بینی خود می بوییم. غلت می زنیم و با دست و پای خود حرکت و شنا می کنیم و مایع امنیوتیک را از دستگاه گوارش می گذرانیم و دستگاه تعادلمان را با شناکردن امتحان می کنیم. با تنظیم ریتم حرکت دست و