در شرایطی که کشور ما با مشکلات عدیده زیست محیطی روبه روست، افزایش حساسیت ها و دغدغه ها نسبت به مسائل محیط زیست در جامعه می تواند نقش بسیار موثری در جلوگیری از تخریب ها و تخلفات داشته باشد. بالا رفتن سطح مطالبات مردمی در موضوعات محیط زیستی که تا دو دهه قبل در زمره اولویت های دست چندمی در کشور بودند و امروز از حاشیه به متن ارتقا یافته و محور اصلی رخدادها، بحث ها و اخبار شده اند، اتفاقی میمون و مبارک است. نکته اینجاست که باید توجه داشت فعالیت کنشگران محیط زیست و مطالبات آنان در مباحث مختلف همچون جلوگیری از پروژه های مخرب طبیعت، نابودی جنگل ها و تخریب باغات، کاهش آلودگی هوا، حفظ حقوق حیوانات و سایر محورها به واسطه تسویه حساب های سیاسی و تهییج و تحریک برخی جریانات از مسیر اصلی خود منحرف نشود. در واقع افتادن در جذر و مد هیجانات زودگذر و عدم دقت در تشخیص موج های احساسی از حرکت های نظام مند برای رفع مشکلات ریشه ای محیط زیست، بی شک قربانی شدن کنشگری واقعی و به تبع آن لوث شدن اقدامات جمعی نهادهای مردمی محیط زیست برای تاثیرات بنیادین خواهد بود.

طرح و انتشار وسیع چند خبر زیست محیطی طی هفته گذشته از جمله قطع شبانه درختان ولیعصر و ماجرای سگ ها، گرچه در جای خود موضوعاتی بسیار مذموم و غیرقابل پذیرش هستند، ولی گستردگی حواشی این اخبار باتوجه به زمان سپری شده از هر دو رخداد، اهمیت شناخت صحت همه جوانب خبر در عصر شبکه های مجازی را پررنگ می کند و این واقعیت را می رساند که در حال حاضر کنشگری محیط زیست علاوه بر سواد و فهم اکولوژیک، نیازمند آگاهی رسانه ای نیز هست. به عبارت دیگر، کنشگری در عرصه حساس کنونی محیط زیست به مثابه شمشیری دو لبه می تواند در صورت سازماندهی مناسب اقدامات، به ارتقای سطح مطالبات و مشارکت های مردمی در حفاظت از محیط زیست بینجامد یا با افتادن در تله جریانات با اغراض خاص به حاشیه کشیده شده و حداقل فرصت های اثرگذاری خود بر بهبود وضعیت محیط زیست را نیز وانهد. از این رو هوشیاری در کنش های جمعی، اتکا به جریانات اصیل و پرهیز از رفتارهای هیجانی از جانب کنشگران محیط زیست، امکان بهره گیری بیشتر از ظرفیت های موجود برای پرسشگری، بالا رفتن مداخلات در تصمیم گیری ها و اثربخشی فعالیت ها را در پی خواهد داشت.