زنده یاد صمد بهرنگی است که فقط 29 سال در این دنیای به قول صادق هدایت «پر از فقر و مکنت» زندگی کرد و آثاری به جا گذاشت که امروز معروفیت جهانی یافته است. او در سال 1318 در تبریز متولد شد و در شهریور سال 1347 به طرز مشکوکی در رودخانه ارس جان سپرد. در سال 1345 دانش آموز کلاس پنجم دبیرستان لقمان تبریز بودم. آن روزها متاثر از جنگ های ادبی تهران و شهرستان ها با چند نفر از همکلاسان تصمیم گرفتیم ما نیز جنگی داشته باشیم و پس از چندی جنگی انتشار دادیم به نام جنگ خزه. چند جلسه از جنگ مذکور را برای فروش به انتشارات ابن سینا تبریز سپرده بودیم که زنده یاد صمد جنگ را دیده بود و از کتابفروشی سراغ نویسندگان را گرفته بود. یک روز در همان کتابفروشی بودم که صمد نیز حضور داشت و کتابفروش مرا معرفی کرد و از کتابفروشی بیرون آمدیم و چند ساعتی گپ زدیم و این اولین ملاقات من با صمد بود که بعدها نیز به تناوب ادامه پیدا کرد تا شهریور 47 که خبر غرق شدنش آمد. بعد از فوت صمد نوشته ها و مقالات نویسندگان مختلف درباره او را جمع کردم و در ماه های نزدیک به پیروزی انقلاب سال 57 نخستین یادنامه صمد را به چاپ رساندم که امروزه نسخه های آن بسیار کمیاب است. نام کتاب... صمد بهرنگی: افسانه ای که ناتمام ماند» است و حاوی مقالاتی است از: غلامحسین ساعدی- محمود دولت آبادی- دکتر رضا انزابی نژاد- دکتر حسین خشکبار- غلامحسین فرنود و...

امروز در آستانه پنجاه و یکمین سالگرد درگذشت او یاد و نامش را گرامی می داریم.