- تو هرکاری از دستت بر میومد برای جاودانگی کردی.

- این حرفا مزخرفه. من فقط کتاب نوشتم.

گوته خندید: «بله دقیقا همین طوره»

- من هیچ مشکلی با این مساله ندارم که کتابام جاودانه بشن. یه جوری اونارو نوشتم که کسی نتونه حتی یه کلمه شو پاک کنه یا کوچک ترین بدبختی ای نصیبشون بشه، ولی خودم به عنوان یه آدم، به عنوان ارنست همینگوی، اصلا دنبال این جاودانگی لعنتی نبودم.

- درکت می کنم ارنست، ولی وقتی زنده بودی باید یکم بیشتر احتیاط می کردی. الان خیلی دیر شده. (بخشی از کتاب جاودانگی/ میلان کوندرا/ حسین کاظمی یزدی)