این آقا یک شاعر خاص است. از آنهایی که یک تحول بزرگ را تجربه می کنند. مجدالدین ابوالحسن کسایی مروزی را می گوییم که در قرن چهارم هجری در شهر مرو به دنیا آمده است. او معاصر غزنویان و سامانیان و مانند برخی شاعران دیگر اولش یک مدح گوی درباری بوده، در وصف شاه و دلیری هایش می نوشته، صله می گرفته و روزگار می گذرانده. اما بعدتر مانند خیل کوچکی از شاعران و عارفانی که تحولات درونی و تغییر مسیرهای بزرگی را در زندگی تجربه می کنند، راه دیگری را پیش می گیرد و می شود مدیحه گوی پیامبر، حضرت علی(ع) و امام حسین (ع). محققان هم علت تخلص او به کسایی را، برگرفته از مذهب شیعی او و برداشتی از حدیث کساء می دانند.