سلول های بنیادی به سلول هایی گفته می شود که هنوز عملکرد تخصصی پیدا نکرده اند و مربوط به بافت خاصی از بدن نیستند اینها می توانند در هر قسمتی از بدن قرار داده شوند و با گذشت زمان به صورت سلول های تخصصی تکامل یابند و تبدیل به بافت همان منطقه با عملکرد منحصر به فرد همان بافت گردند. استفاده از سلول های بنیادی در علم پزشکی در زمینه های مختلفی به کار گرفته شده است تا جایی که در سال های اخیر در درمان بیماران مبتلا به سرطان، ترمیم زخم و در بیماران مبتلا به بیماری های بافت های عصبی و بیماران با مشکل خونی کاربرد گسترده ای پیدا کرده است. یکی از بیماری های شایعی که استفاده از سلول های بنیادی در درمان آن با موفقیت زیادی همراه بوده درمان آرتروز در مفاصل بزرگی همچون زانو است.

 استفاده از سلول های بنیادی در درمان بیماری دژنراسیون یا تخریب دیسک بین مهره ای از مواردی است که با موفقیت شروع شده و در حال حاضر در کلینیک های درد در کشورهای پیشرفته در حال انجام و بررسی است.

یکی از شایع ترین علل ایجاد کمر درد دژنراسیون دیسک یا تخریب بافت داخلی دیسک ها می باشد. داخل دیسک از ماده ای شبیه ژلاتین سفت تشکیل شده است که در اثر فشار مکانیکی، افزایش سن یا بیماری های التهابی به آرامی دچار تخریب می شود. این نوع از آسیب به دیسک سبب ایجاد کمردردهای مزمنی می شوند که با خشکی و گرفتگی در ناحیه دو طرف ستون فقرات همراه می باشد.

 مغز استخوان: این روش دردناک است و در هر نوبت 50 تا 60 هزار سلول استخراج می شود.

 چربی: با استفاده از لیپوساکشن طی یک فرآیند 20 دقیقه ای با انجام بی حسی موضعی حدود 40 میلیون سلول بنیادی از چربی ناحیه شکمی برداشت می شود.

بیماران به صورت سرپایی در کلینیک درد پذیرش می گردند و در اتاق عمل بدون نیاز به بیهوشی با وسیله ای به نام فلورسکوپ تصویر زنده ای از دیسک و ستون فقرات گرفته می شود. سوزن ظریف و بلندی تحت بی حسی موضعی از راه پوست وارد شده و به قسمت داخلی دیسک فرستاده می شود. نمونه سلول های بنیادی فعال شده که قبلا از بیمار گرفته شده طی چند دقیقه به داخل دیسک بیمار تزریق می گردد. بیمار پس از چند روز استراحت نسبی به فعالیت های عادی روزانه برمی گردد.