به درستی می توان موسیقی قرن اخیر را به دو بخش تقسیم کرد؛ نخست موسیقی ای که از آن به عنوان موسیقی قدیم نام می بریم و قبل از حضور استاد علی نقی وزیری در عرصه موسیقی ایران بود، دوم موسیقی پس از استاد وزیری. استاد وزیری یکی از بارز و شاخص ترین چهره های قرن اخیر است. خدمت ایشان و تلاش های این مرد بزرگ برای تعالی بخشیدن و پیشبرد موسیقی ایران و سامان دادن به تئوری و کار موسیقی از این مجال اندک خارج است. تنها می توان گفت که آنچه ما داریم و استادان بزرگی که در دوره معاصر ظاهر شدند، نتیجه کار آموزش و پرورش استاد وزیری و شاگردان بسیار برجسته ایشان بود. اگر بخواهیم به طور بسیار اجمالی خدمات استاد علی نقی