ادبیات فارسی مملو از آثاری است که با الهام از حماسه حسینی نام و نشان گرفته اند. ارزش ادبی و خلاقیت هنری بسیاری از این آثار به گونه ای است که از دیرباز به عنوان گنجینه های ادبیات فارسی محسوب می شوند. در آیین سوگواری محرم با ادای احترام به شاعرانی که به سفارش جان و جهان، چراغ کربلا را روشن نگه داشتند هر روز مخاطبان خود را میهمان سوگواری واژگان خواهیم کرد. امروز با شعری از «حسین منزوی» از شاعران نامور معاصر به سوگ می نشینیم

ای خون اصیلت به شتک ها ز غدیران

افشانده شرف ها به بلندای دلیران

جاری شده از کرب و بلا آمده آنگاه

آمیخته با خون سیاووش در ایران

تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر

ترکید بر آیینه خورشید ضمیران

ای جوهر سرداری سرهای بریده

وی اصل نمیرندگی نسل نمیران

خرگاه تو می سوخت در اندیشه تاریخ

هر بار که آتش زده شد بیشه شیران

آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب

نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران

و آن روز که با بیرقی از یک تن بی سر

تا شام شدی قافله سالار اسیران

تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند

باید که ز خون تو بنوشند کویران

تا اندکی از حق سخن را بگزارند

باید که ز خونت بنگارند دبیران

حد تو رثا نیست، عزای تو حماسه است

ای کاسته شان تو از این معرکه گیران...