آرشیو یکشنبه ۲۴‌شهریور ۱۳۹۸، شماره ۹۵۸۶
صفحه اول
۱
سرمقاله

مخاطب بایدها ، انگار نه انگار

محسن پیرهادی

حتما پیش ازاین شنیده اید که آسیب های اجتماعی باسیاست های سلبی مرتفع نمی شوند و تنها راه مقابله با آن ها، حذف زمینه ها و عوامل به وجود آورنده آن هاست. نمونه هم فراوان است، پدیده کودک کار، با جمع آوری این کودکان از کوچه و خیابان ها که خود قربانی درجه اول این بلای شوم اند، از بین نمی رود. راه حل اصلی برخورد با پدیده اعتیاد، برخورد با معتادان نیست، همین طور، راه حل مبارزه با مسئله کودک همسری، کار سلبی و ایجاد منع قانونی برای چنین مسئله ای نیست، چه آن که در اثر اقدامات سلبی، حتی اگر بر اساس قانون باشد، در آینده ای نه چندان دور، در برخی مناطق کمتر برخوردار، شاهد شمار زیادی از ازدواج های مردان با کودکان دختر هستیم که حتی ثبت هم نمی شوند و این یعنی آن که نه تنها، مسئله حل نمی شود، بلکه داماد، هیچ تعهد و مسئولیت قانونی هم در برابر دختر نخواهد داشت.

همکارانم در گزارش امروز روزنامه، نورافکن خود را به نقطه سیاهی تابانده اند که دیدنش شدیدا دردناک است. تابه حال، از دلالی ارز و خودرو و ملک بسیار شنیده اید، اما شاید پدیده دلالی کلیه برایتان عجیب باشد. دقت کنید که موضوع، خریدوفروش کلیه نیست، چه این که این کار در کشورهای دیگر هم رواج دارد، موضوع وجود بازار سیاه و حضور دلالانی است که کلیه را 50 میلیون از یک نیازمند پول می خرند و 100 میلیون تومان به یک نیازمند سلامتی می فروشند، اقدام تهوع آوری که طبق آمارها، تقریبا در اکثر کشورهای جهان جز ایران، ممنوع است.

هر جا که عرضه و تقاضایی وجود داشته باشد و قانون نباشد یا مجریان، انگیزه اجرایش را نداشته باشند، مسئله ای که از آن گریزی نیست، بازار سیاه و دلالی است. این تنها یک نمونه از حوزه هایی است که ترکیبی از خلا قانونی، ضعف مجریان و نیاز مخاطبان، مسئله ساز شده است. نیاز مخاطبان را که نمی توان نادیده انگاشت و از سویی با وضعیت اقتصادی و معیشتی امروز، نمی توان توقع داشت که بخشی از مردم، برای غلبه موقت بر فقر، سلامتی خود را نفروشند، اما خلا قانونی و مسئولیت پذیری مجریان که هر دو، متولی مشخص دارند، می توانند سریعا نسبت به رفع نواقص اقدام کنند. عجیب آن که پیش تر از این، گاهی فریاد زدن بلند یک درد مردم، حرکت و تکانی در مسئولان ذی ربط ایجاد می کرد، اما چند وقتی است که هر چه رسانه ها از درد مردم می گویند، از دولت و مجلس که مخاطب عمده این فریادهایند، آبی گرم نمی شود. مسئولان محترم! مخاطب بایدها شمایید. مخاطب این سخنان و فریادهای مردم شمایید. ای کاش، همان قدر که به فکر استمرار حضورتان درصحنه قدرتید به فکر حل مشکلات مردم هم باشید.