این بنای تاریخی که درمرکز شهرداراب در محله بازار واقع شده متعلق به دوره سلجوقیان است و در زمان شاه طهماسب یکم صفوی مرمت شده است. فضای بزرگ مسجد پوشیده از درختان تنومند خرما، پرتقال و نارنج است. این بنا به خاطر سبک معماری متفاوتش نسبت به سایر مساجد دارای سبک هندی است و آن را شبیه به آرامگاه اعتمادالدوله طهرانی در آگرای هند و نیز خدای خانه مسجد جامع عتیق می دانند.

بنای اصلی مسجد به صورت مکعب مستطیل است که در زوایای چهارگانه آن چهارمناره دیده می شود. بزرگ ترین بخش بنا، شبستان مرکزی آن است که درسمت شمال و جنوب آن دو ایوان سراسری پهن و درسمت غرب آن دو ایوان کم پهنا با سقف کوتاه قرار دارد که این ایوان ها بوسیله چندین دهلیز کوچک و بزرگ به فضای بیرونی مسجد وصل می شود. معماری این مسجد آجری به شیوه بناهای دوره سلجوقی است و مساحت آن به 380 مترمربع می رسد. مناره های این مسجد برخلاف بیشترمساجد ایرانی دایره شکل نیست بلکه از 12 ضلع مساوی تشکیل شده که روی آنها نزدیک نیم متر با رو سازی گچ، آجر و سنگ با اشکال مربع و لوزی خانه بندی و تزئین شده است. این بنای تاریخی ارزشمند از بناهای دوره سلجوقی است که برپایه بررسی انجام شده ازنظرمعماری و سبک بنا درنوع خود بی نظیر است. مسجد جامع داراب یکی از مساجد تاریخی استان فارس است که به شماره 1597 درفهرست آثارملی ثبت شده است.