«هوالذی خلق الموت والحیاه لیبلوکم ایکم احسن عملا» خداوند موت و حیات را خلق کرد تا شما را به بهترین اعمال بیازماید. (ملک-2)

در ایام عاشورا و برپایی مراسم عزاداری حسینی و در روزهایی که جان ها و وجدان ها بیش از هروقت و زمان دیگری مستعد و آماده پذیرش سخنان حق و منطقی هستند، خواسته و ناخواسته، خودآگاه و ناخودآگاه این سوال اگر نگوییم «همه»، در  ذهن بسیاری مطرح می شود که «چگونه می توان حسینی بود و در خط آن امام بزرگوار حرکت کرد؟» چگونه می توان بعد از پایان این مراسم ها و عزاداری ها و سخنرانی ها و حسین حسین گفتن ها، خود را حتی المقدور حفظ کرد و به یاد امام حسین(ع) بود و در حال و هوای او زندگی کرد...؟