با افزایش افراد چاق در جوامع پیشرفته نیاز به درمان جراحی چاقی در اغلب جوامع نسبت به قبل افزایش چشمگیری داشته است. بالطبع روش های کم خطر تر از قبیل رژیم ورزش و تغییرات رفتاری وتغییرات شیوه زندگی نسبت به اعمال جراحی در اولویت قرار دارند.

طبق آخرین آمار وزارت بهداشت در سال 97 حدود 29 میلیون نفر در ایران از چاقی و اضافه وزن رنج می برند و بیش از یک میلیون نفر نیاز به اعمال جراحی چاقی دارند. همچنین شیوع چاقی در زنان ایرانی و جوانان در حال افزایش است. آمار ها از افزایش دو برابری مرگ های ناشی از چاقی و اضافه وزن در ایران حکایت دارد.لذا اعمال جراحی چاقی اعمال زیبایی نیستند و برای بهبود بیماری های متابولیک نظیر دیابت و فشار خون، چربی خون و... و بهبود کیفیت و امید به زندگی انجام می شود. اعمال جراحی برای بیمارانی توصیه می شود که BMI  (شاخص توده بدنی) بالای 40 دارند بدون این که هیچ بیماری زمینه ای داشته باشند یا این که BMI بیشتر از 35 دارند وبه  بیماری های زمینه ای مرتبط با چاقی مبتلا هستند. منظور از بیماری های زمینه ای مرتبط با چاقی بیماری هایی از قبیل دیابت، فشارخون، آرتروز، آپنه خواب، نازایی و اختلالات مشابه هستند.نحوه محاسبه BMI از تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم به قد به توان دو برحسب متر به دست می آید.

اعمال جراحی چاقی عموما به صورت لاپاراسکوپی یا کم تهاجمی یا درون بین صورت می گیرد. برخلاف گذشته که اعمال جراحی با برش های بزرگ خط وسط صورت می گرفت در دنیای امروز این اعمال به صورت کم تهاجمی و از طریق چند برش کوچک یک تا دو سانتی متری قابل انجام است. عموما بستری نیز یک تا دو روز بیشتر نخواهد داشت و دوران ریکاوری معمولا بین هفت تا ده روز طول خواهد کشید .

اعمال جراحی متنوع و متعدد هستند و این طور نیست که فقط یک عمل جراحی وجود داشته و آن عمل برای همه افراد مناسب باشد. براساس شرایط بیمار و زمینه خانوادگی، آزمایش های قبل عمل و  آندوسکوپی قبل از عمل، جراح و بیمار مشترکا تصمیم می گیرند چه روش جراحی را انتخاب کنند.

قبل از هرگونه عمل جراحی باید بیمار چندین بار توسط جراح و متخصصان بیمار ویزیت شود.جراح طی ویزیت های قبل از عمل توضیحات کافی در مورد عوارض بیماری، خطرات، منافع و سیر درمان به بیمار ارائه خواهد کرد.