به دلایل مختلف در چند دهه گذشته نسبت جمعیت شهری و روستایی معکوس شده و بیش از 30 هزار روستا خالی از سکنه شده اند و در بعضی روستاها هم فقط افراد سالخورده و ازکارافتاده ساکن هستند. مهاجرت گسترده روستاییان به شهرها نه تنها سبب تعطیل شدن مراکز تولیدی روستایی شده است بلکه سبب تشدید مسائل حاشیه نشینی در اطراف شهرها و بروز مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی شده است. از طرف دیگر، بخشی نگری و برنامه ریزی بالا به پایین، نظام حاکم بر برنامه ریزی کشور است و اکثر دستگاه های دولتی یا بخش های حاکمیتی، موسسات خیریه یا اعضای بخش خصوصی اقداماتی در زمینه توسعه روستایی انجام می دهند که بیشتر در قالب