لوریس چکناواریان به عنوان سفیر صلح در ایران به سازمان ملل متحد پیشنهاد شد. این موضوع در دومین نشست از دور چهارم سلسله نشست های منظومه فرهنگ صلح با همکاری مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران و دبیرخانه نشان صلح کودک مطرح شده است. چکناواریان موسیقیدان و از رهبران باسابقه ارکستر است.

همه می دانیم نوشتن از «صلح» و سخن گفتن از آن بسیار دشوارتر از جنگ است. از همان ابتدای آفرینش صلح کمرنگ بوده و به همین دلیل شناخت چندانی از آن نداریم و طعم صلح را حس نکرده ایم. در عوض جنگ را بخوبی می شناسیم. اگر امروز می خواهیم به صلح برسیم باید بدانیم تنها راه رسیدن به آن جدی گرفتن فرهنگ است. با تبادل فرهنگ و هنر می توان در رساندن پیام صلح و آشتی بین ملت های جهان موثر بود. در این راستا، باید فرهنگ ها را تقویت کنیم تا بدرستی به دنیا معرفی شوند. فرهنگ و هنر اساس همبستگی ملل دنیا و بشریت اند. بنابراین اگر بخواهیم دنیا را به صلح و دوستی دعوت کنیم تنها راه آن عشق و فرهنگ است. فراموش نکنیم فرهنگ، هنر و موسیقی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. هدیه هایی الهی هستند که همه آنها را بخوبی می شناسند، درک می کنند و با آنها در ارتباطند. دنیا با هیچ فرهنگ، هنر و موسیقی ای اختلاف ندارد؛ بنابراین باید تلاش کنیم فرهنگ و هنر خود را به کشورهای مختلف معرفی کنیم و با فرهنگ و هنر کشورهای دیگر آشنا شویم. همان طور که با ایمان می توان به خدا رسید با فرهنگ هم می توان به صلح دست یافت. اما متاسفانه در این راه بسیار ضعیف هستیم و هیچ آمادگی ای برایش نداریم در حالی که این هدف مهم باید تقویت شود. این روزها سیاست دنیا را تسخیر کرده است؛ سیاستی که به دورانی خاص خلاصه می شود و تاریخ مصرف پیدا کرده است؛ درحالی که فرهنگ و هنر جاویدان و همیشگی اند و با سیاست بیگانه اند. ایران هم آراسته به فرهنگ های مختلف و زیباست؛ از ادبیات و شعر گرفته تا هنرهایی چون موسیقی، تئاتر، سینما و تجسمی. بنابراین باید سعی کنیم با کمک یکدیگر یک گلستان فرهنگی به وجود بیاوریم. گلستانی که من به عنوان یک ایرانی به آن افتخار می کنم و اگر مسئولیت سفیر صلح هم به من محول شود قطعا در مسیر تقویت آن گام برمی دارم.