در دو روز اخیر، انتشار خبر تصمیم جدید امریکا برای خروج از مناطق کردنشین شرق فرات در شمال سوریه و جدی شدن تهدیدات رئیس جمهوری ترکیه برای حمله به کردها در این مناطق، بازتاب وسیعی در رسانه های منطقه و جهان پیدا کرده است. یکی از بسامدهایی که در نوشته های اغلب کارشناسان این حوزه به چشم می خورد، این است که امریکا در اوج بدعهدی و بی وفایی، کردها را رها کرده است.

فارغ از اینکه به کاربردن صفات بی وفایی و بدعهدی از منظر ترمینولوژی روابط بین الملل تا چه اندازه منطبق با واقعیت است، باید به این مساله توجه کرد که تحلیل انگیزه های ورود ترکیه به آن منطقه در چارچوب دوقطبی ترکی - کردی، خطاست و اساسا، اهداف