حسین محجوبی که در این صفحه گفت وگوی مفصلی با او داشته ایم، می گوید از وقتی که به مدرسه رفت، به طور خودجوش شروع به طراحی کرد و بابت این کار از معلم کلاس اول دبستان، با ترکه پذیرایی شده است، اما اینجا نه تنها پایان توجه او به هنر نبود، بلکه آغاز راه هنرمند شدنش به حساب می آید.

محجوبی می گوید: در لاهیجان یک معلم خط نازنینی داشتم. سیزده چهارده ساله بودم و به خاطر غروری که داشتم دلم نمی خواست از پدرم پول توجیبی بگیرم. به همین دلیل از ایشان خطاطی یاد گرفتم و شروع کردم به تابلونویسی و پول درآوردن. اولین کسی که شوق نقاشی کشیدن را در من به شکل جدی تقویت کرد، استاد حبیب محمدی بود که در رشت مغازه داشت و من می رفتم و یواشکی از پشت ویترین مغازه تماشایش می کردم که چه شکلی نقاشی می کند. ایشان استاد آیدین آغداشلو و بهمن محصص هم بود. اصالتا روس بود و تابلوهای منظره روسی را کپی می کرد.