گروه اجتماعی: زاینده رود، فصلی و کم جان است و شرح پریشان حالی اش دشوار، اگرچه همه می خواهند «این رود زنده بماند» و هرازگاهی سنگش را به سینه می کوبند تا به خیال خودشان کاری کرده باشند اما غافل از اینکه، چهره کویرگون و بستر ترک خورده اش، فقط برخی از روزهای سال، رنگ آب را به خود می بیند و به تعبیری دچار «سرخوشی موقت» می شود. سا ل های متمادی است که رنگ  و رخساره زاینده رود از سر درونش خبر می دهد و حال نزارش توجیه پذیر و قابل کتمان نیست.