در مورد این که چه افرادی نیازمند عمل جراحی هستند، فقط شاخص توده بدنی تعیین کننده نیست؛ در واقع شرایط گفته شده، شرط لازم است، اما شرط کافی نیست؛ شرایط دیگری که لازم است احراز شود شامل موارد زیر است:

1- تلاش مکرر با روش های کم خطر تر مثل رژیم و ورزش که ناموفق بوده است.

2- بیمار نباید اختلال اعصاب و روان داشته و نیازمند درمان یا بستری باشد.

3- هرگونه سوءمصرف مواد مخدر یا الکل باید کنار گذاشته شود.

4 مصرف مکمل های غذایی و ویزیت های دوره ای متخصص های مختلف، انجام آزمایش ها و سونوگرافی و آندوسکوپی همگی نیازمند داشتن منابع درآمدی کافی است و لذا کسی که در حدی فقیر باشد که توانایی تامین این هزینه ها را نداشته باشد، بهتر است تحت عمل جراحی چاقی قرار نگیرد؛ چرا که همانقدر که خود عمل جراحی چاقی اهمیت دارد، مراقبت های دوره ای پس از عمل حائزاهمیت است. در هفته های قبل راجع به بای پس کلاسیک و اسلیو معده توضیحاتی داده شد.

بای پس مینی: اشتباه نکنید این که به این عمل، مینی بای پس اطلاق می شود دلیل بر این نیست که قدرت کمتری دارد؛ از اتفاق مینی بای پس از نظر تاثیر گذاری روی کاهش وزن، دیابت و فشارخون و سایر بیماری های همراه اندکی قوی تر از بای پس کلاسیک است و در این روش تنها یک دوخت و دوز بین معده و روده صورت می گیرد. تغییرات کمتر ایجاد می شود و برگرداندن آن به آناتومی نرمال ساده تر است. اما شرط آن این است که بیمار سیگاری نباشد و ریفلاکس هم نداشته باشد.

عمل جراحی مینی بای پس نام های دیگری هم دارد مثل عمل جراحی تک آناستاموزی و بای پس تک آناستاموزی، عمل جراحی بای پس امگا، تمامی آنها همان جراحی مینی بای پس را مدنظر دارد. این روش جراحی یکی از روش هایی است که همزمان هم باعث سوءجذب و هم باعث محدودیت در خوردن می شود. لازم است بیمار قبل از انجام عمل جراحی مینی بای پس درباره این که برای کشیدن سیگار ممنوعیت نسبی دارد، توجیه شود، چرا که در این نوع عمل جراحی به واسطه تغییراتی که در دستگاه گوارش ایجاد می شود کشیدن سیگار، بیمار را شدیدا مستعد ایجاد زخم در ناحیه دوخت و دوز می کند. حسن این روش عمل جراحی این است که برای برگرداندن آن به شرایط عادی راحت تر است. کاربرد این عمل جراحی به خصوص برای بیمارانی که چاقی بسیار زیادی دارند ، توصیه شده است