آب همواره برای سرزمین ایران مهم بوده است. چنان مهم که در متون کهن و در تجربه زیسته مردمان قرون گذشته همواره ردپایی از آب پیدا می شود. محدودیت منابع آب موجب شده که ایرانیان از فناوری ارزشمند و هوشمندانه قنات برای سازگاری با محدودیت منابع و تقسیم منصفانه و مشارکتی آب بهره ببرند. اما چنانکه روشن است اکنون چند دهه است که ما در بخش مدیریت منابع آب با نوعی سردرگمی و بعضا به هم ریختگی ساختاری مواجه شده ایم و برنامه ریزی متمرکز از بالا به پایین ناکارایی اش را در حوزه مدیریت منابع آب نشان داده است. بروز تغییرات اقلیمی، دست درازی های غیرخردمندانه به منابع آب، افزایش سطح زیر کشت محصولات پرآب بر، استقرار