در میان سنت ها و آداب و رسومی که در عزای محرم و اربعین حسینی(ع) به جای مانده است، به نظر می رسد تعزیه توانسته است جایگاه گذشته خود را حفظ کند اما به دلیل تغییر آداب و رسوم زیارت، چاووش خوانی به مرور کمرنگ شده است و جز در برخی روستاهای کشور، سنتی است فراموش شده. با این حال ریشه چاووش خوانی، برخلاف مبهم بودن خاستگاه اصلی آن، حتی می تواند به دوران پیش از اسلام بازگردد. به نقل از دانشنامه جهان اسلام، ریشه چاووش خوانی را می توان طبق شباهت هایی که با آیین سوگ سیاوش دارد به آن نسبت داد. کما اینکه در حال حاضر و در برخی از نواحی روستایی کشور مثل مازندران، در روزی که به نام مرگ سیاووش شناخته می شود، محلی