آبهیجیت بانرجی، استر دوفلو و مایکل کریمر، برندگان امسال جایزه نوبل در رشته اقتصاد هستند. بنا به اعلام آکادمی سلطنتی علوم سوئد، این جایزه به خاطر نقش برجسته در متحول کردن اقتصاد توسعه به آنها اعطا شده است.

این سه اقتصاددان که از دو دانشگاه ام آی تی و هاروارد آمریکا هستند از اواسط دهه 1990 تحقیقات میدانی را در کنیا و هند آغاز کردند و هدف آنها شناسایی دقیق علل فقر و گسترش بیماری ها و ارائه راه حل برای این مشکل فوری بشر بود.آنها در تحقیقات خود به واقعیت های بسیار جالب توجه دست یافتند و توانستند رویکرد تجربه محور و عملگرایانه خود را به روشی استاندارد در اقتصاد توسعه تبدیل کنند. با بهره گیری از این روش، کارآیی سرمایه گذاری دولت ها و برنامه های مبارزه با فقر و بیماری ها افزایش می یابد و زمینه برای بهبود شرایط زندگی صدها میلیون نفر از جمعیت فقیر جهان فراهم خواهد شد.

به باور کارشناسان، بهره گیری از این روش در حوزه های دیگر امکان پذیر، سودمند و حتی ضروری است. اقتصاددان ها معمولا به تحقیقات نظری می پردازند و دیدگاه شان به مسائل کلی است؛ اما تا وقتی مسائل به اجزای تشکیل دهنده آنها تجزیه نشود درک صحیح از آنها حاصل نخواهد شد و طبیعی است که رفع این مشکلات دشوار است. سه اقتصاددان برنده جایزه نوبل اقتصاد معتقدند باید ابتدا به روش تجربی و با تحقیقات میدانی، درکی صحیح از مشکل پیدا کرد و سپس با بهره گیری از مبانی علمی و آزمون و خطا، به حل مشکلات پرداخت. آنها با همین روش توانسته اند وضعیت زندگی میلیون ها نفر از کودکان فقیر هند و کنیا را بهبود بخشند.

در مطالب حاضر به دلایل اهمیت تحقیقات این سه اقتصاددان، اثرات روش آنها برای مبارزه با فقر و بیماری ها، ضرورت استفاده از رویکرد تجربه محور به مسائل و... اشاره شده است.