اظهارنظر درباره اکران های مردمی و عواقب و عوارضش حالا که بخشی از نگرش رسمی و به عبارت دقیق تر جناح اقتدارگرا با آن زاویه پیدا کرده، کار سختی است و بسادگی می تواند تحلیلگر مخالف با این اکران ها مثل بنده را به همسویی با نگرش رسمی و محدودنگری های آن متهم کند. اما واقعیت این است که باید کمی پیش تر و ریشه ای تر از آنچه باعث انتقاد دوستان و ناظران از اکران های مردمی شده به آن بنگریم. این اتفاقات برخلاف شکل رایج جشنواره های جهانی که «فرش قرمز» را برای نمایش های رسمی فیلم ها در بخش های رقابتی و غیررقابتی برگزار می کنند» و بعد از نمایش فیلم با جلسه رسانه ای تکمیل می شود، در ایران بناست به عاملی برای