بازگشت به نوستالژی و امر نوستالژیک آنتی تزی است در برابر وضعیت {اکنون}. سوژه نوستالژی باز یا با وضعیت اکنون اش مشکل دارد و یا اینکه به لحاظ آبجکتیویتی در بند گذشته موهوم مانده است؛ که البته آن هم بی فهم وضعیت عینی سوژه و نسبتش با تکنولوژی های قدرتی که بر او سیطره دارند، نمی توان فهم کرد. رجوع به امر نوستالژی از هر سو که باشد، عملی منفعلانه نسبت به وضعیت موجود است؛ به این معنا که سوژه هم با وضعیت موجود مشکل دارد و هم اینکه در خود توان تغییر نمی بیند و یا میل به رهایی ندارد. در غیاب این توان و میل، سوژه به امر نوستالژی نه برای {تغییر} بلکه برای تخدیر پناه می برد. از دیگر سو دنیای جدید تکنولوژیک