خیابان شهریار حال و هوای دیگری داشت؛ همه آمده بودند تا با بزرگمرد معاصر موسیقی ایران وداع کنند، از شاگردانی که امروز هر یک استادی تراز اول در موسیقی هستند تا یاران قدیمی و دوستان آشنا. آمده بودند تا پیکر یکی از چهره های شاخص موسیقی ایران را بردوش خود بگذارند و رنج هایی را که طی سال ها بر او گذشت  مرور کنند. حسین علیزاده یکی از اولین سخنران هایی بود که روی سن رفت تا چند کلمه ای درباره حسین دهلوی بگوید: «او عصاره رنجی است که موسیقی ایرانی در این سال ها متحمل شده. او از رنجی که موسیقی می کشید رنج می برد و این را به درون خود انتقال می داد و هیچ گاه و درهیچ جا سخنی به اعتراض نگفت.» علیزاده سخنان