آرشیو دو‌شنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۸، شماره ۹۶۱۶
صفحه آخر
۱۲
گردشگری

حمام علی قلی آقا

حمام برای گذشتگان ما، چیزی فراتر از محل شست و شو بود. مردمان آن زمان در حمام های عمومی، اقوام و دوستان را می دیدند و از وضعیت اجتماعی و سیاسی باخبر می شدند.سال ها از آن دوران می گذرد و دیگر حمام های عمومی نه تنها کارکردهای سابق را ندارند بلکه معدودی از آنها سرپا مانده اند. یکی از این نمونه های زیبا «حمام علی قلی آقا» در محله بیدآباد اصفهان در شمال زاینده رود است. این حمام بخشی از مجموعه ای شامل مسجد، حمام، بازارچه، چهارسوق و کاروانسرا بوده که «علی قلی آقا» از خواجگان حرم شاه سلیمان و شاه سلطان حسین صفوی در سال 1091هجری شمسی برای امور عام المنفعه آن را ساخت.  مجموعه حمام علی قلی آقا از دو حمام بزرگ و کوچک تشکیل شده است؛ حمام بزرگ تر مختص مردان و حمام کوچک تر مخصوص زنان بوده است.ورودی حمام بزرگ یک محوطه هشت ضلعی است که پس از عبور از دو راهروی عمود بر هم به «سربینه» یا رختکن متصل می شود. برای تامین روشنایی اینجا در سقف گنبدی شکل حمام، روزنه هایی معروف به «جام گاه» تعبیه شده که داخل آنها شیشه های محدبی و عدسی شکل قرار گرفته اند. این شیشه ها نه تنها از اتلاف انرژی جلوگیری می کنند که با شکستن نور، روشنایی را در محوطه پخش می کنند.در فضای سربینه، چهار حوض درون سکوها تعبیه شده تا مراجعان قبل از ورود به سکو، پاهایشان را در آنها بشویند. نکته جالب در این حمام، آن است که در چند جای حمام در کنار حوضچه ها، سنگ های یک تکه و سفید رنگی به اندازه یک متر خواهیددید که سطح آنها آجدار است و برجستگی های ملایمی دارد. سنگ ها مثل تکیه گاه صندلی و عمود بر حوضچه ها طراحی شده بودند که احتمالا نقش ماساژور داشته.   کف گرمخانه با سنگ های مرمر پوشیده شده تا همیشه گرم باشد. دور تا دور دیوار گرمخانه با تزئینات کاشیکاری نقوش گل و مرغ و اسلیمی تزئین شده است. در این جا، استخر بزرگی خواهیددید که به «چال حوض» معروف بوده و احتمالا ازآن برای آب تنی و غوطه ور شدن در آب گرم استفاده می کردند در دو سوی محور اصلی این فضا دو شاه نشین وجود داردکه یکی برای پرشدن آب استفاده می شده و دیگری جایگاه تماشاچیان بوده است. در کنار گرمخانه با عبور از چند پله، به خزینه حمام خواهیم رسید. در طرفین خزینه هم دو محل استحمام اختصاصی قرار دارد که به شاه نشین مشهور است .