چهارده سال از مرگ ساده و بی صدای فریدون گله می گذرد. نام و یاد این کارگردان در این سال ها پاک نشده و با بهانه و بی بهانه در جمع سینمادوستان و مطبوعات و... به خاطر آمده است. اما این یادآوری ها هیچ نقشی در آن زندگی20ساله انزوای گله ندارد. انگار این 14 سال هم شبیه همه آن روزهای گوشه گیری گله است. همه آن روزهایی که بود اما بودنش در سینمای ایران تاثیر نداشت. سرراست بگویم و حرف را نپیچانم این یادداشت درباره گله نیست، درباره این است که گله را فراموش کردیم؛ اگر این روایت را بگذارید کنار روایت زندگی هنرمندان دیگری که همین حالا زنده هستند اما سال هاست که هیچ اثر تازه ای نداشتند، تنها و تنها یک نتیجه به