نه که فکر کنی با صبح زود بیدار شدن مشکل دارد، نه. اعصاب در صف ماندن و سر و کله زدن با خلق الله را ندارد ؛ و الا سنگ را هم اگر هر روز نقشی با انگشت رویش بکشی بعد از سی سال شکل می گیرد. مشهدی رحمان این روزهای بازنشستگی اش، خودش هم بخواهد نمی تواند بیشتر از خورشید بخوابد. سی سال 5 صبح از خانه بیرون زده تا به اتوبوس واحد برسد. سی سال خوابش را طوری تنظیم کرده که کمی پلکش را در خانه بر هم بگذارد و باقی اش را با سری که می چسباند به شیشه اتوبوس سر کند. البته اگر شانسش بزند و صندلی کنار شیشه گیرش بیاید. و الا باید سرش را بگذارد روی میله فلزی صندلی جلویی که آن هم دردسرهای خودش را دارد. یا مرد عصا قورت