واژینیسموس عموما به انقباض بیش از حد عضلات واژن در شروع و ادامه رابطه جنسی اطلاق می شود. در برخی زنان، عضلات واژن به طور غیرمستقیم یا به طور مداوم هنگام ورود هر چیزی به واژن، منقبض می شود. انقباضات می توانند از ارتباط زناشویی جلوگیری یا آن را بسیار دردناک کنند.

واژینیسموس معمولا هنگام رابطه زناشویی و نیزاستفاده از تامپون واژینال یا معاینه واژینال توسط متخصص زنان رخ می دهد.

این اختلال معمولا بعد از ازدواج و با شروع اولین رابطه زناشویی مشخص می شود و در صورت عدم پیگیری و درمان، گاهی اختلال شدید در رابطه زناشویی پدید می آورد. نکته مهم درک متقابل همسر است و توجه به این قضیه است که زن در ایجاد این مشکل عمد و تقصیری ندارد و بروز این انقباضات دور از اراده اتفاق می افتد.

واژینیسموس اولیه: زمانی که دخول به واژن به هیچ عنوان امکان پذیر نباشد.

واژینیسموس ثانویه: زمانی که دخول به واژن یک بار موفقیت آمیز بوده، اما دیگر امکان پذیر نیست، به طور بالقوه به دلیل عواملی مانند جراحی زنان، شوکه شدن، یا پرتودرمانی اتفاق می افتد. در بعضی زنان پس از یائسگی، واژینیسموس گسترش می یابد. وقتی سطوح استروژن کاهش می یابد و ترشحات واژن و قابلیت ارتجاعی آن کاهش یافته و باعث می شود که مقاربت دردناک، استرس زا یا غیرممکن شود.

دیسپارونیا اصطلاح پزشکی برای مقاربت دردناک جنسی است. این اغلب با واژینیسموس اشتباه گرفته می شود، اما دیسپارونیا می تواند به علت کیست ها بیماری التهابی لگن یا آتروفی واژن باشد.

علل واژینیسموس کاملا مشخص نیست و این وضعیت ممکن است به سوابق جنسی و آسیب های روحی یا رابطه جنسی دردناک مرتبط باشد. برای تشخیص، اخذ شرح حال دقیق و معاینات فیزیکی می تواند کمک کند.

سفت شدن غیرارادی عضلات واژن از علائم اولیه واژینیسموس است. اما شدت این بیماری بین زنان متفاوت است و انقباضات ناشی از آن غیرقابل کنترل است. زنان دارای واژینیسموس اغلب هنگام رابطه زناشویی درد، سوزش یا خارش واژن دارند.

تشخیص بر اساس شرح حال بالینی و علائم فرد صورت می گیرد. بررسی سابقه جنسی و احتمال سوء استفاده مهم است.

واژینیسموس یک اختلال قابل درمان است. درمان معمولا شامل آموزش، مشاوره و تمرین است و گاهی استفاده از روش های لیزر درمانی.

آموزش به طور معمول شامل یادگیری در مورد آناتومی سیستم تناسلی و آنچه در طول تحریک جنسی و رابطه جنسی اتفاق می افتد، است. به طور معمول مشاوره به صورت زوج درمانی انجام می شود. تکنیک های آرامش بخش و هیپنوتیزم همچنین ممکن است باعث آرامش و کمک به شما در رابطه جنسی راحت تر شود.

پزشک یا مشاور ممکن است توصیه به استفاده از دیلاتور واژن (گشادکننده) داشته باشد.

دیلاتور مخروطی است که در واژن قرار داده می شود. دیلاتور ها به طور پیوسته بزرگ تر می شوند. این به عضلات واژن کمک می کند تا انعطاف پذیر باشند.

برای انجام تمرینات کگل، ماهیچه های لگن خود را سفت سپس شل کنید. وقتی ادرار می کنید، می توانید این عضلات را پیدا کنید. پس از شروع ادرار، جریان را متوقف کنید.

 برای انجام این کار از عضلات کف لگن استفاده می کنید. شما ممکن است حرکت و سفتی این عضلات را احساس کنید. این عضلات به صورت گروهی حرکت می کنند، به همین ترتیب همگی در یک زمان استراحت می کنند. این تمرینات کمک می کند تا زمانی که عضلات شما استراحت می کنند، کنترل شوند.

مثانه خود را خالی کنید.

عضلات لگن را منقبض کرده و تا 10 بشمارید.

عضلات خود را آرام کنید و تا 10 بشمارید.

این چرخه را 10 مرتبه، سه بار در روز تکرار کنید.

اختلالات جنسی می تواند عواقب بدی روی روابط داشته باشد. پیشگیری و درمان در رابطه بسیار مهم است. مهم این است که به خاطر داشته باشید چیزی برای شرمساری و قابل درمان نبودن وجود ندارد.

صحبت کردن با شریک زندگی خود در مورد احساسات و ترس در مورد روابط زناشویی ممکن است به شما کمک کند احساس آرامش بیشتری کنید.