پیمودن مسیر زندگی با همه فراز و نشیب هایش، یک اصل اساسی دارد، اینکه در گذر از تمام مسیرهای سخت و صعب العبور، آدمی تنهاست و تنها دارایی مان امید است، امید به پایانی خوش. تنها در تاریکی می توان ستاره ها را دید. ستاره ها همان امیدهایمان هستند. به دنبال آن باشیم. کمترین کاری که می توانیم انجام بدهیم این است که حواسمان باشد که به دنبال چه هستیم و بیشترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که به همان اندازه که آرزوی چیزی را می کنیم سعی در به دست آوردن آن نیز داشته باشید.