پیش از رواج کودهای شیمیایی ،کشاورزان مناطق مختلف ایران از جمله اصفهان از فضله پرندگان برای افزایش بهره وری خاک استفاده می کردند و برای این منظور بناهایی که کبوترخانه نامیده می شد، در اطراف آبادی ها و مزارع ساخته میشد. برج های کبوتر یا کبوتر خانه ها معمولا شکل یکسانی دارند، ولی حجمشان با هم متفاوت است. کاربرد آنها گردآوری کود پرندگان برای استفاده در زمین های زراعی بوده است. شیوه کار به این صورت بوده که کشاورزان با ساختن این بناها در کنار مزارع خود، آنها را به پناهگاه پرندگان تبدیل و ضمن حفاظت از این حیوانات و تامین خوراک آنها، کود مورد نیاز مزرعه خود را نیز تامین می کردند. تعداد زیادی از این برج ها در شهر اصفهان و اطراف آن قرار دارند که امروزه گرچه کاربرد سابق را ندارند، اما بسیاری از آنها بازسازی و مرمت شده اند و اکنون به عنوان جاذبه های گردشگری این منطقه به شمار می آیند. 

در کل باید گفت که معماری داخلی کبوترخانه ها استثنایی است. عظمت این بناها هم به سبب گستردگی و شکوه و هم به سبب تنوع در فرم اعجاب برانگیز است. این بناها مانند سایر آثار معماری ایرانی هم از نظر اقتصادی کاربرد دارد و هم از لحاظ شکل ظاهری بسیار زیبا و چشم نواز هستند و برج کبوتر خانه 10 قلوی زیباشهر یک نمونه از آن می باشد.برج های کبوتر خانه ای که به صورت استوانه ای ساخته شده اند. در درون و نمای بیرونی آن از  تزئینات قطاربندی آجری و گچی استفاده شده  به گونه ای که هم زیبا هستند و هم  مانع تردد مارها به داخل برج هستند.  ولی در برج های مکعبی و چند قلو ترفند های دیگری مانند ایجاد قوس به داخل انجام شده و زمانی که کبوتران احساس خطر می کنند به طور ناگهانی به پرواز در می آیند که این امر موجب ایجاد ارتعاشی داخل برج می شود و برای رفع این مشکل، علاوه بر ساختن یک طبقه در میانه برج، طاق هایی بین استوانه خارجی و داخلی ایجاد کرده اند تا طول برج کاهش یافته و ضمن استحکام سازه از ارتعاشات نیز جلوگیری کند.