عموما در جوامعی که شکاف های قومیتی و مذهبی محلی برای نزاع در عرصه های سیاست داخلی کشور را شکل می دهد، رسیدن به یک وفاق ملی کاری دو چندان دشوار است چراکه عقبه این دسته از نزاع ها یا مبتنی بر ایدئولوژی گرایی است یا مسائل قومی و طایفه در آن بسیار نقش برجسته ای دارد. موضوعی که 15 سال لبنانی ها را درگیر نزاع های خونین داخلی و جنگ های قومیتی و مذهبی در این کشور کرده بود. مساله ای که در نهایت با اجماع ملی نخبگان این کشور بر سر یک سند بالادستی که به قرارداد طائف (1990) معروف شد، زمینه را برای ایجاد نوعی اصلاحات از بالا فراهم آورد تا هم محلی شود برای پایان دادن به خشونت های داخلی در این کشور و هم ایجاد