تا ورود به دانشگاه که مقارن است با نهضت ملی شدن نفت و بعد هم کودتای بیست وهشتم مرداد، روزگاری سربه راه و رام و آرام بود، اما سقوط دولت ملی و شیفتگی به دکتر محمد مصدق، مظاهر مصفا را از آن روزگار سرخوش که تنها غصه اش رفتن بهار و کوچ صادق هدایت و پیری استاد قریب و دهخدا بود، جدا کرد و میان معرکه ای انداخت که تا همیشه با سرنوشتش گره خورد. همان روزها بود که او قصاید و شعرهایی در مدح مصدق سرود ازجمله قصیده ای که تکه ای از آن، «یا مرگ یا مصدق» شعار معروفی شد و بر زبان مردم نشست: «آزادگان به راهت، از جان خود گذشتند/ با خون خود نوشتند، یا مرگ یا مصدق». همان روزها مظاهر مصفا در مجلس درس بدیع الزمان فروزانفر