«پنجره کوچک اتاق باز است. هوای داخل اتاق با هوای زمستانی پشت پنجره درهم می آمیزد...تار می شود، می لرزد و ذوب می شود. قاب عمودی از پنجره با تنه درختی که بیرون است، یکی می شود...» رمان «هوانورد» حکایت مردی است که با یادآوری خاطرات دیرینش به تدریج زندگی پیشینش را بازسازی می کند. اینوکنتی مردی جوان در روسیه سال های آغازین قرن بیستم که در معرکه انقلاب و پیامدهای آن زندگی می کند و به یکباره با این پرسش مواجه می شود که او چگونه خاطرات اوایل قرن بیستم را به خاطر می آورد، در حالی که داروهایی که می خورد تولید سال 1999 است. او که سال ها منجمد بوده و بعد از هفتاد سال توسط دکتر گی گر از انجماد خارج می شود،