در فیلم «هزارتو» زمان چندانی از روایت نمی گذرد که خوشبختی و سرزندگی به نمایش درآمده در لابه لای تیتراژ فیلم از طریق «وارونگی» در پیرنگ اصلی اش جهت معکوس به خود می گیرد؛ درست از همان حالت نشاط و شادی به یک وضعیت وخیم و نفسگیر اگرچه تصویر آغاز چنین کشمکش های ناشی از وارونگی را در بیشتر فیلم های معمایی نظیر آن را شاهدیم... کشمکش هایی مانند دزدیدن یک کودک و خبر از گونه ای گروگان گیری و پیگیری والدین کودک. داستانی با احتمال بیشترین کشمکش های تکراری و مشابه البته در اینجا با عمق بخشی معنایی از طریق ترکیب بندی جذاب رنگ محیط خانه که برخی از مهم ترین تنش ها و فوران احساس های آغازین در آن فضا رخ می دهند.