جایی نوشته بود که وقتی همه چیز سیاه و کدر شد، باید در انتظار روشنی ماند و منظور از بیان این عبارت، وجود توازن میان روشنی و تیرگی بود، در واقع دیدگاه نویسنده این بود که مشکلات و سختی ها تا یک جایی ادامه خواهند داشت و اگر دوام بیاوریم بعد از آن، روزهای خوب فرا می رسند و شاید اگر در سبک زندگی خود این باور را بگنجانیم، دیگر روزهای سخت و اتفاقات تلخ ما را از پای نمی اندازند.