طرح گذر های فرهنگ وهنر ایده نوپایی است که از همان ابتدای کار با استقبال هنرمندان و مردم مواجه شد. ایده ای که بر اساس آن قرار بود بخش هایی از شهر های بزرگ به مکانی برای رویدادهای فرهنگی تبدیل شود. خیلی از کارشناسان بر این نظر بودند که ایده طراحی چنین فضاهای فرهنگی ای باید از خیلی قبل تر به مرحله اجرا می رسید. این طرح که تاکنون در10 شهر کشور اجرا شده این روزها به خیابان شهریار رسیده تا در قالب گذر رودکی نمود پیدا کند.

ایجاد گذرگاه های فرهنگ و هنر به خصوص گذرگاه رودکی در خیابان شهریار اتفاق بسیارخوبی است و زودتر از این ها باید انجام می گرفت. با این حال امیدواریم این کار هر چه زودتر به سرانجام برسد. ساخت چنین معابر وگذرگاه هایی اتفاق چندان تازه ای نیست. در اغلب کشورها و در مقابل سالن های کنسرتی که امکان چنین فضاهای هنری ای وجود دارد ساخت چنین گذر هایی به سرانجام رسیده است. به عنوان مثال در شهر پاریس پیاده روهایی راه اندازی شده است که عبور و مرور وسایل نقلیه در آن ممنوع است وتنها برای گذر افراد و هنرمندان استفاده می شود. در این گذرها گروه های موسیقی به اجرای موسیقی زنده می پردازند. پیشنهاد من به دوستان مسئول در این طرح این است که از تجربه کشورهای دیگر درس بگیرند و در طراحی چنین فضاهایی نهایت هنر و خلافیت خود را به کار ببرند. آنها می توانند با سنگفرش ها و گل کاری های زیبا و طراحی های مدرن، فضای زیبایی را برای کارهای هنری ارائه کنند. گذرهای فرهنگ و هنر باید تلفیقی از معماری قدیم و معماری مدرن برگرفته از فرهنگ وهنر کشورهای مختلف باشد تا بتواند نظر سلایق مختلف را به خودش جلب کند. شخصا به چنین فضاهایی علاقه زیادی دارم و ترجیح می دهم بعد از تکمیل شدن آن شاهد حضور گروه های مختلف موسیقی در فضای باز باشیم تا مردم از دیدن این گونه برنامه های فرهنگی لذت ببرند. پیشنهاد می کنم از تندیس های بزرگان ادب و فرهنگ و هنر کشورمان هم در این گذر ها بهره ببریم. البته پیش از این خیابان لاله زار مرکز چنین کارهای فرهنگی بود اما امروزه کارکرد خود را از دست داده و فکر نمی کنم دیگر این قابلیت را داشته باشد. اما فضایی مثل خیابان شهریار به دلیل موقعیت جغرافیایی اش برای تبدیل شدن به یک گذر فرهنگی مکان مناسبی است.