ناراحتی از وقایع اخیر، خصوصا وقتی با از دست دادن جان انسان ها همراه باشد امری بدیهی و انسانی است اما پس پرده فتنه ها نقاط مثبتی هم هست. از باب مثال، فتنه سنتی الهی برای معلوم شدن صداقت در ایمان و عمل افراد معرفی شده است و این گونه نیست که مومن، مدعی ایمان شود و به حال خود رها شود. او باید از پس امتحانات سنگینی که گویی رفتن در کوره آتش است برآید؛ عیارش مشخص شود و جوهره وجودی او جلا بخورد.

خداوند متعال، امورش را از طریق اسباب و وسایل جاری می کند؛ اسباب فتنه، گاه فتنه گران و گاه، فتنه زده ها می شوند و آتش فتنه را داغ تر می کنند تا در هنگامه تعیین عیار، خالص از ناخالص، بهتر معلوم شود. 

با مروری بر چهار دهه اخیر، درمی یابیم که در سال های 68، 78، 88 و 98 ابر فتنه هایی در ایران اسلامی رخداد که البته لابه لای آن هم حوادث ریزودرشتی با همه مشخصاتشان، پیش آمد اما به عمق فتنه های این سال ها نبود. ریزش ها و رویش ها همواره بوده اند و بازهم خواهند بود. اما واقعا چرا دوره بازگشت فتنه در ایران، 10 ساله است؟ درحالی که آتش فتنه در برخی کشورهای منطقه و حتی کشورهای غربی، سالانه و ماهانه شعله ور می شود؟ این نکته زمانی جالب تر می شود که توجه کنیم، تقریبا تمام مستکبران عالم، ایران اسلامی را نوک پیکان هجوم و تهدید و تحریم خود قرار داده اند.

چراغ فتنه برای جان گرفتن در ایران ما حداقل 10 سال زمان می خواهد تا خودش را بازپروری کند؛ اهل فتنه جدید را شناسایی، جذب و سازمان دهی کند و عملیات جدید را طراحی و اجرا کند. 

10 سال برای کشوری که دائما در حال جنگ سیاسی و اقتصادی و حتی گاهی نظامی است و دشمنانی مجهز به تمام ابزارهای سیاسی و اقتصادی دارد، عالی است. یعنی کل دشمنان ما که کم هم نیستند و انگیزه فوق العاده ای برای نبرد با جمهوری اسلامی دارند نمی توانند در کمتر از 10 سال، قوای خود را برای ایجاد هرج ومرجی هرچند کوچک، در ایرانی که دورتادورش را فتنه و جنگ و آشوب گرفته آماده کنند. جان کلام این است که فتنه، اگرچه تلخ است و تبعات و تلفاتی دارد، اما از یک سو موجب خلوص جامعه و خادمان مردم می شود و از سوی دیگر، ضعف و زبونی ائتلاف دشمنان علیه نظام اسلامی را در نگاه ما و جهانیان، پدیدار می سازد. بعضی از این فتنه ها، اگر در کشوری دیگر رخ می داد، تبعات وسیعی پیدا می کرد و شاید چنان کمر ملت و کشور خم می شد که تا سال ها، توانایی برگشت نداشت؛ اما ایران اسلامی، علی رغم آن که مظلوم است، مقتدرانه ایام سخت را پشت سر گذارده و گردنه های دشوار را به سر رسانده است و آن چنان که رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم فرمودند، ادامه این مسیر به دشواری گذشته ها نیست.