بانی مسجد جامع اشترجان، محمد بن محمود بن علی اشترجامی، از مستوفیان و منشیان سلطان ابوسعید بهادرخان، بوده است. بر اساس کتیبه ای بر سردر شمالی بنا، کاشی کاران مسجد استاد احمد و حاجی محمد قطاع تبریزی بوده اند و در کتیبه سنگاب مسجد، نام واقف آن، غلامعلی علی داد، آمده است. در ضمن تعمیرات کاشی کاری سردر اصلی (شمالی) این مسجد، در زیر تزئینات قرن هشتم هجری قمری، کتیبه ای به خط کوفی و به سبک کتیبه های دوره سلجوقیان به دست آمده است که نشان می دهد مسجد را در این دوره بنیان گذاشته اند و بنای فعلی در واقع حاصل تجدید بنایی با الحاقات بسیار در قرن هشتم هجری قمری است. همچنین مناره های این مسجد، مانند منارجنبان اصفهان، که در سال 716 بنا شده است، متحرک است. وسعت مسجد جامع اشترجان 1500 متر مربع (30×50 متر) است. این بنا از خشت و آجر ساخته شده، و در دیواری از خشت محصور گشته است. مسجد دارای دو ورودی است. ورودی اصلی در شمال بنا و ورودی دیگر در شرق آن قرار گرفته است. هیچ یک از این دو بر محورهای اصلی ساختمان جای ندارد. دو ایوان بر محور شمالی-جنوبی و سه شبستان در شمال، شرق و غرب صحن مرکزی ساخته شده است. گنبد خانه بزرگ مقصوره در پشت ایوان جنوبی جای دارد. بدین ترتیب، این عناصر بر محور بودن کلی طرح درونی مسجد تاکید دارند. در حال حاضر این مسجد تاریخی به عنوان مصلای نماز جمعه شهر ایمانشهر مورد استفاده قرار می گیرد و کلیه مراسمات مذهبی شهر در این مکان تاریخی انجام می شود.