آسوشیتدپرس گزارشی از نحوه زندگی دیا آلهانون در بروکلین نیویورک منتشر کرده است؛ مردی که سعی دارد زندگی خود را در آمریکا از نو بنا کند؛ با وجود تمام تفاوت فرهنگی و ندانسته هایش از چگونگی زندگی مردم در این سوی دنیا. وقتی او در جریان جنگ خونین سوریه به عنوان پناهنده به ایالات متحده آمد، چیزهای زیادی وجود داشت که او نمی دانست؛ اولین آنها ندانستن زبان انگلیسی بود. اما یک چیز بود که او کاملا به آن اطمینان داشت؛ نقش غذا در زندگی آدم ها.هرچند آینده دیگری برای او و خانواده اش می توانست در کارخانه کلاه دوزی ای که کار می کرد وجود داشته  باشد، اما او کاملا مطمئن بود که آینده اش با غذا ارتباط دارد، چراکه غذا نقش ثابتی در زندگی او داشت؛ یک پای ثابت زندگی اش از زمان ترک تحصیل  در 15سالگی بود. او بعد از ترک مدرسه برای کارکردن به رستوران دایی اش در دمشق رفته بود. او این روزها در یک رستوران کار می کند؛ در رستوران خودش. همراه با شریک زندگی اش. آلهانون  48 ساله، سرآشپزی است که به تازگی رستورانش را افتتاح کرد؛ جایی که غذای مدیترانه ای اش را آشپزی  می کند و به فروش می رساند. او از اکتبر 2016 که به آمریکا آمده تا به حال در تلاش برای یادگرفتن انگلیسی است، هرچند چندان موفق نشده، اما با اشتیاق غذاخوردن مردم را نگاه می کند. او تا به حال به گوشه وکنار جهان سفر کرده و در رستوران های مختلف کار کرده است؛ در دهه 20 زندگی اش در رستورانی در سودان بوده و کمی بعد به روسیه رفته است. پدربزرگ مادری اش رستوران داشت مانند پنج نفر از شش برادر مادرش. در یکی از این رستوران ها بود که آشپزی را یاد گرفت.آلهانون گفت که او در ابتدا فکر می کرد که این جنگ طولانی نباشد و در طول چند ماه دوباره به سوریه بازخواهد گشت، اما حالا او می گوید که تمرکزش بر  خانه جدید و افتتاح رستوران های بیشتر است. آلهانون که در مکان های مختلفی زندگی کرده است، فکر می کند نیویورکی ها بیشتر از همه غذای او را دوست داشته اند و او امیدوار است که بتواند آینده خوبی را برای فرزندانش ایجاد کند. او رویای یک رستوران بزرگ با تعداد زیادی مشتری و آینده خوبی برای فرزندانش را در سر دارد. او می گوید: «امیدوارم مردم غذای من را دوست داشته باشند و بچه هایم خوب تحصیل کنند».