عامه مردم که بارها پای صندوق رای، تمایل سیاسی خود را ابراز کرده اند، اکنون سرخورده و مستاصل به نظر می رسند؛ مانند کسی که با هزار امید و آرزو، دل به تدبیر کسی بسته بود و امروز آمالش را نقش بر آب می بیند و مستاصل از زخم تحریم ها، نمی داند با این روزگار ناسازگار چه کند. عمق این مسئله را در چهره رنج کشیده مردم کوچه و بازار می‎توان دید و زجری که از این بگومگوهای آزاردهنده چپ و راست می بیند، می توان حس کرد.  روی سخنم با رسانه هاست؛ نه رسانه های حزبی که آنها رسانه نیستند، رسانه های حرفه ای مخصوصا آنها که طرف اعتماد مردم در فضای مجازی قرار گرفته اند و در افکار عمومی جامعه، صاحب اثرند. بولتن های