سکونتگاه های پیرامون کلان شهرها را می توان به سه دسته تقسیم کرد: شهرهای جدید که با برنامه ریزی از پیش و سرمایه گذاری دولتی و خصوصی تاسیس می شوند مانند اندیشه و پرند؛ روستاهایی که به سبب اسکان و کار عموما غیررسمی تهیدستان مهاجر دیگر چندان شباهتی به روستاهای سنتی ندارند و می توان آنها را شهرک های شبه صنعتی-شبه مسکونی غیررسمی نامید مانند طالب آباد در جنوب تهران، اما هنوز رسما شهر شناخته نمی شوند؛ شهرهای چند صد هزار نفره که ابتدا روستاهای کوچکی بودند، اما با رشد انفجاری جمعیت در دهه های اخیر تبدیل به شهر شده، اما شکافی عظیم میان زیرساخت ها و نیازهای جمعیت عموما مهاجر و تهیدست وجود دارد، مانند نسیم شهر و شهر قدس.