امام حسن عسکری(ع) به شیعیان خود فرمود: شما را وصیت می کنم به تقوای الهی، پارسایی در دینتان، اجتهاد و کوشش برای خدا، راستگویی و پرداخت امانت به کسی که شما را امین دانسته (و امانتی نزد شما نهاده) نیکوکار باشد یا بدکار، و طول دادن سجده و خوش همسایگی، که حضرت محمد(ص) برای همین دستورات (و اجرای همین کارها) آمده است. در میان قبیله های مردم نماز بخوانید (و در جماعت هایشان حاضر شوید) و در مراسم تشییع جنازه هایشان حضور به هم رسانید، و بیمارانشان را عیادت کنید و حقوقشان را بدهید. که به راستی هرگاه مردمی از شما در دین خود پارسا باشد، و در گفتارش راستگو و امانت پرداز و خلق و خویش با مردم نیکو باشد، گویند: این مرد شیعه است و همین مطلب مرا خوشحال می کند. از خدا بترسید و زیور ما باشید و ننگ ما نباشید. دوستی ها را به سوی ما جلب کنید و زشتی ها را از ما دفع کنید، که به راستی هر چه خوبی درباره ما گفته شود، ما شایسته آن هستیم و هر بدی درباره ما گویند ما آن گونه نیستیم. ما را در کتاب خدا حقی است و خویشاوندی با رسول خدا و پاکیزگی از طرف خدا. کسی ادعای آن را جز ما نکند، مگر دروغگو.

بسیار به یاد خدا و مرگ باشید و تلاوت قرآن و درود بر پیامبر(ص) را زیاد کنید، که به راستی درود بر رسول خدا(ص) ده حسنه دارد.