یکی از مهم ترین مشکلات فعلی کشور ما، قایل بودن تقدم و تاخیر برای اجرای اصول قانون اساسی است. به عبارتی اگر ما شاهد اجرای همسطح تمام اصول قانون اساسی در کنار یکدیگر بودیم، حتما امروز شرایط به مراتب بهتری را تجربه می کردیم. یکی از بزرگ ترین ایرادات ما این بوده که در 40 سال گذشته برای اصول قانون اساسی در ساحت اجرا، به شکل نانوشته اولویت بندی هایی قایل شدیم و همین هم مقدمه ای شد تا از یک سو برخی از این اصول اهمیتی بیش از چارچوب قانون اساسی پیدا کنند و برخی اصول دیگر هم اساسا در حوزه اجرا تعلیق شوند. این وضعیت را می توان نوعی شکاف در میان بخش های مختلف قانون اساسی از حیث اولویت و اهمیت اجرایی دانست